Biblioteka I Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Kielcach

Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich 2013

• 
• 

 

Jeśliby kto Konopnickiej Czci odmawiał na rzecz Prousta, To w kolegium jezuickim Kulkę mu wpakuję w usta.	Kto powiedział, że lektury, To jest tylko strata czasu, Temu sznur na głowę z góry, No i hajda z nim do lasu.	Kto powiedział, że czytanie Jest szkodliwe dla człowieka, Tego prędko zamknę w trumnie, Nigdy nie otworzę wieka.
Jeśliby kto Homera Śmiał porównać z Orzeszkową, Pasy będę z niego zdzierać Pod bazyliką Piotrową.	Kto powiedział, że lektura Niepotrzebna jest w ogóle, Tego niech utopi wiedźma Ciemną nocą, w gęstym mule	Kto powiedział, że kto czyta To jest dziwak, nie jest COOL, Temu spojrzę prosto w oczy I odpowiem, że jest FOOL. autor - Lilla Winiarska-Mancini
Temu kto stwierdzi, że Szekspir Lepszy jest od Putramenta, Przed posągiem świętej Tekli, Nogi z d..y powykręcam.	Kto powiedział – komputery, A nie książka mnie dziś kręci, Tego dorwą dziś mohery, by kropidłem go poświęcić.	Kto rzekł – książka, po co komu? Lepiej myśleć o sakiewce, Temu porwą zonę z domu, I porzucą na Sienkiewce.
Jeśli Joyce’a kto przedłoży Kiedy ponad Tetmajera, W dowolnym go domu bożym, Sadystycznie sponiewieram. autor -Renata Nawierska	Kto powiedział, biblioteka To przeżytek i nudziarstwo, Temu niech wypadnie szczęka, Kiedy rankiem je lekarstwo	Kto powiedział – mnie czytanie, Nie raduje, raczej piekli, Temu sprawią ostre lanie, Bywalcy spod świętej Tekli.
Kto rzekł książka drukowana Już w ogóle mnie nie bierze, Tego porwą na mszę z rana Ksiądz z kościelnym na skuterze.	Kto powiedział, to nie w modzie, Leżeć z książką na tapczanie, Temu wyjdzie pryszcz na brodzie, Gdy z dziewczyną śpi na sianie. autor -Elżbieta Pukalska	Kto powiedział - ja nie czytam, Wolę gry na komputerze, Tego trąci bladym świtem, Zakonnica na rowerze. autor- Anna Wojnowska
Kto powiedział - po co książki? Wolę kompa już od rana, Temu spadną spodnie w prążki, O północy u szatana.	Kto powiedział , że czytanie To trud zbędny i mitręga, Niech w galopie na baranie Na Karczówce to odgęga!	Kto powiedział , że czytanie Dziś niemodne i nań fuka, Temu pierwszy sprawi lanie, Tłum co słucha „audiobooka”.
Kto powiedział – książki po co? Wszystko znajdę w Internecie, Tego pchły oblezą nocą, Gdy zasiądzie na klozecie.	Kto powiedział , że Internet Zastąpi nam smak lektury, Temu rozum w szybkim tempie, Zeżrą w ciemnej kruchcie szczury.	Kto powiedział, ze nie czyta, Bo to nudne i niemodne, Temu pierwszy zrobię wica I publicznie ściągnę spodnie ( w sensie jemu, nie ja)
Kto powiedział - lepsze spanie, Nie oddaję się lekturze, Temu zrobią mózgu pranie, Tu w Żeromie na maturze. autor - Anna Wojnowska	Kto powiedział , ze czytanie Szkodzić będzie twej urodzie, Tego wnet za mą przyczyną, Przyozdobi pryszcz na brodzie.	Kto powiedział, ze czytanie Jest przeżytkiem w naszym świecie, Temu pierwszy sprawię lanie prosto z kart „Ogniem i mieczem”.
Kto powiedział, że czytanie To czynność zbyteczna. Temu sprawię tęgie lanie Na wulkanie Etna. autor - Joanna Zarzecka	Kto ze szkoły chciałby zabrać Ducha oraz czar bibliotek, Niech mu w łożu towarzyszą Zwiędłe wdzięki starych ciotek. autor -Izabela Złonkiewicz	Kto powiedział, że czas tracę Na czytanie, i pół życia, Temu pierwszy wytłumaczę, Że to z książki jest ten cytat. autor- Piotr Rzepka absolwent I LO

WIKIPEDIA podaje:

Moskalik – krótki, rymowany i dowcipny wierszyk, będący parodią fragmentu

Poloneza KościuszkiRajnolda Suchodolskiego z 1831 roku:

Kto powiedział, że Moskale
Są to bracia dla Lechitów,
Temu pierwszy w łeb wypalę
Przed kościołem Karmelitów.

 

W dwóch pierwszych wersach, zaczynając od sformułowania Kto powiedział, że ... lub podobnego, umieszcza się jakąś opinię, najczęściej zawierającą w sobie nazwę narodu czy plemienia. W trzeciej – groźbę dla tego, kto będzie ją wygłaszał i w czwartej – miejsce, gdzie zostanie ona zrealizowana (zazwyczaj jest to kościół albo inny budynek kościelny). Układ rymów – abab.

Pomysł na tworzenie takich wierszyków narodził się w latach 50. XX wieku[1]. Wisława Szymborska pisała, że pierwszy wierszyk ułożyła ona albo poeta Adam Włodek (jej mąż)[2]. Nazwa moskaliki miała powstać w korespondencji między Michałem Rusinkiem – sekretarzem Szymborskiej a Joanną Szczęsną z Gazety Wyborczej[2][3]. Po raz pierwszy informacje o moskalikach opublikowano w Magazynie dołączanym do Gazety Wyborczej, tam też później wydrukowano cykl wierszyków autorstwa Szymborskiej, Stanisława Barańczaka, Michała Rusinka, Mikołaja Szymańskiego i Probierczyka, co spopularyzowało pisanie moskalików zarówno wśród czytelników, jak i innych poetów. Oprócz wymienionych autorów pisali je m.in. Edward Balcerzan, Stanisław Balbus, Urszula Kozioł, Mariusz Parlicki. W 2003 roku ukazała się książka Wisławy Szymborskiej Rymowanki dla dużych dzieci, która obok limeryków i innych nowych form literackich (m.in. lepiejów, odwódek i altruików), zawiera także zbiór kilkunastu moskalików noblistki.

Przypisy
1. ↑ J. Szczęsna, Moskaliki, Magazyn nr 44 (dodatek do Gazety Wyborczej nr 258) 4-11-1999, s. 44-46.
2. ↑ 2,02,1 W. Szymborska, Rymowanki dla dużych dzieci, Kraków 2003, str. 17
3. ↑ A. Bikont, J. Szczęsna, Pierwsza poetka i jej pierwszy sekretarz, Wysokie obcasy nr 45 (dodatek do Gazety Wyborczej nr 261, 08.11.2003).
Bibliografia
• J. Szczęsna, Moskaliki, Magazyn nr 44 (dodatek do Gazety Wyborczej nr 258, 4.11.1999), s. 44-46.